12. Ceza Dairesi 2019/12319 E. , 2021/5298 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suçlar : Taksirle yaralama, trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK'nın 179/3 yollamasıyla 179/2, 62, 53/1. maddeleri gereği mahkumiyet (trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçu yönünden)
TCK'nın 89/4, 22/3, 62, 53/6, 63. maddeleri gereği mahkumiyet (taksirle yaralama suçu yönünden)
Taksirle yaralama ve trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık 1,85 promil alkollü şekilde idaresindeki kamyonetle, meskun mahalde, gece vakti, yağmurlu havada aydınlatmanın bulunduğu, ıslak, bölünmüş asfalt kaplama karayolunda seyrederken, olay mahalline geldiğinde, direksiyon hakimiyetini kaybederek, sol ön ve yan kısımlarını, gidiş yönüne göre solda bulunan orta refüje çarpmasıyla, çarpmanın etkisiyle savrulan aracın tekrar refüje çarparak takla atması sonucu sanığın tam kusuruyla, araçtaki yolculardan bir kişinin hayati tehlike geçirecek ve vücudundaki kemik kırıkları hayat fonksiyonlarını 4.dereceden etkileyecek, yine yolculardan bir diğerinin ise hayati tehlike geçirecek ve vücudundaki kemik kırıkları hayat fonksiyonlarını 6.dereceden etkileyecek şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda;
(I)Taksirle yaralama suçu yönünden yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre sanığın bilinçli taksir hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
(II) Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçu yönünden yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre sanığın bilinçli taksir hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık 1,85 promil alkollü şekilde idaresindeki kamyonetle,direksiyon hakimiyetini kaybederek, sol ön ve yan kısımlarını, gidiş yönüne göre solda bulunan orta refüje çarpması neticesinde iki kişinin yaralanmasına sebebiyet verdiği olaya ilişkin, trafik güvenliğini tehlikeye sokma ve taksirle yaralama suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonunda her iki suçtan sanığın mahkumiyetine karar verilmiş ise de, TCK'nın "Trafik güvenliğini tehlikeye sokma" başlıklı 179/3. maddesinde alkol veya uyuşturucu madde etkisiyle emniyetli bir şekilde araç sevk ve idare edemeyecek olan kişinin araç kullanma hâlinin suç olarak düzenlendiği, maddede belirtilen suçun tehlike suçu olduğu, somut olayda ise iki kişinin yaralanmış olması sebebiyle zarar suçunun oluştuğu, Dairemizin yerleşik uygulamasına göre; tehlikeli eylemin zarara yol açması ve her iki suçun birlikte işlenmesi halinde sanığın hangi suç nedeniyle cezalandırılacağı belirlenirken, suçlar için Kanunda öngörülen cezaların ağırlığının değil, zarar suçu-tehlike suçu ölçütünün esas alınması suretiyle, sanığın taksirle yaralama suçundan cezalandırılmasının mümkün olduğu ahvalde sadece taksirle yaralama suçundan cezalandırılması, ancak kovuşturma şartı olan şikayetin gerçekleşmemesi, şikayetten vazgeçilmesi veya uzlaşma nedeni ile taksirle yaralama suçundan cezalandırmanın mümkün olmadığı ahvalde ise, sanığın TCK'nın 179. maddesinde düzenlenen trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan cezalandırılması gerektiği, somut olayda sanığın taksirle yaralama suçundan cezalandırıldığı gözetildiğinde, trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan ''hüküm verilmesine yer olmadığına'' kararı verilmesi yerine bu suçtan da mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı kanunun 8/1.maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 29/06/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.